εξιδιάζει

(AM ἐξιδιάζομαι

Μ και έξιδιάζω)

νεοελλ.

απρόσ. εξιδιάζει

1. αποτελεί ιδιαίτερο γνώρισμα

2. αρμόζει

αρχ.-μσν.

έξιδιάζομαι

σφετερίζομαι, ιδιοποιούμαι

μσν.

έξιδιάζω

έχω εντελώς ιδιαίτερα γνωρίσματα, δεν μοιάζω με άλλα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εξ + ιδιάζω (< ίδιος «ιδιαίτερος»)].